Urodził się 02.05.1890 r. w Jaśle. Ukończył Państwowe Gimnazjum Klasyczne im. Króla St. Leszczyńskiego w Jaśle (1909r.). Przez rok studiował prawo, a następnie polonistykę i pedagogikę na Wydziale Filozoficznym UJ (1910-1914).
Pracę nauczycielską w Gimnazjum św. Anny w Krakowie przerwała służba wojskowa (1914r.). Przez dwa lata walczył na froncie rosyjskim w 3 pułku cesarskich strzelców tyrolskich. Wrócił jako inwalida wojenny (rana nogi). Doktorat obronił w 1917 r.
W roku 1920 przeniósł się do Lublina i objął stanowisko z-cy profesora, a później profesora pedagogiki w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Równocześnie w Państwowym Gimnazjum im. St. Staszica uczył języka polskiego i historii. Habilitował się w 1923 r. na Uniwersytecie im. J. Kazimierza we Lwowie.
W roku szkolnym 1929/1930 objął obowiązki dyrektora w Państwowym Gimnazjum im. St. Staszica, chcąc m.on. zrealizować swoje koncepcje wychowawcze. Po roku, bez podania istotnych przyczyn, pozbawiono go stanowiska. Był m.in. prezesem Komitetu przygotowującego jubileusz 100-letniej rocznicy śmierci St. Staszica, Komitetu Budowy Pomnika J.Kochanowskiego, Towarzystwa Przyjaciół Nauk.
W sierpniu 1939 r. wyjechał do Chicago na Wystawę Światową. Wybuch II wojny światowej pokrzyżował mu plany powrotu do kraju. Schronił się w Anglii, a później w Szkocji. Objął wykłady i ćwiczenia (1942r.) w Studium Pedagogicznym przy Uniwersytecie w Edynburgu dla urlopowanych z wojska nauczycieli Polaków.
Zmarł nagle w Peebles 04.01.1944 r.