Urodził się 23.01.2901r. w Warszawie. Ukończył w 1918r. Prywatne Gimnazjum Męskie im. Z. Wielopolskiego w Warszawie. Brał udział w szkolnych, konspiracyjnych organizacjach niepodległościowych, za co był karany przez władze niemieckie. W listopadzie 1918 r. wstąpił jako ochotnik do formującego się w Cytadeli Warszawskiej Dywizjonu Artylerii, skąd w styczniu 1919 r. został wysłany na front litewsko-białoruski. Walczył na Podlasiu i Wołyniu jako bombardier – kapral i plutonowy. W uznaniu zasług wojennych otrzymał Krzyż Walecznych oraz medal – Polska Swemu Obrońcy. Po demobilizacji w 1920 r. rozpoczął studia historyczne na Wydziale Filozoficznym UW. W toku studiów był czynnym członkiem organizacji studenckich, redagował miesięcznik „Dla Polski”.
Pracę nauczycielską rozpoczął w 1922 r. w Siedlcach, a w 1924 r. zdał egzamin nauczycielski z historii. Prowadził tam szeroką działalność społeczną i publicystyczną. Od 01.09.1924 r. został dyrektorem I Państwowego Gimnazjum im. St. Staszica w Lublinie. W 1932 r. awansował na stanowisko okręgowego wizytatora Szkół. Powrócił jednak do Szkoły w 1933 r. i pełnił funkcję dyrektora do dnia 09.11.1939 r. Za jego czasów zbudowano nowy gmach szkoły. Poza Szkołą pracował w wielu organizacjach społeczno-politycznych. Był wiceprezesem Zarządu Okręgu ZHP, radnym miasta Lublin, członkiem BBWR.
Aresztowany 09.11.1939 r. został osadzony na Zamku i rozstrzelany w pierwszej grupie dziesięciu zakładników w dniu 23.12.1939 r.